Suprise

De tijd gaat echt snel, alweer bijna twee weken voorbij sinds mn vorige blog. Afgelopen twee weken lekker aan het werk geweest op Hellabeem met de jongens, weer twee daagjes gesurft en op het moment ben ik dichtbij Kandy in een dorpje Digana bij de andere studenten die stage lopen bij het project Home of Hope. Hier vertel ik straks meer over, maar eerst over het tripje naar de tempel op poya day met een paar jongens van Hellabeem. Dit was vorige week woensdag 24 oktober op de dag van volle maan. Ongeveer 10 jongens gaan altijd naar de tempel op deze dag. Ze hadden gevraagd of het ons leuk leek om mee te gaan en ik was wel heel benieuwd, dus ik wilde graag mee. Met ongeveer 8 rolstoelers in het gezelschap was het een hele klus om iedereen naar de tempel te krijgen. Deze was ongeveer 500 meter buiten het terrein van Hellabeem, maar het pad vanaf Hellabeem is één grote, hobbelige zandweg, dus dat kostte heel wat moeite. Onderweg werden er bloemen geplukt en bij het winkeltje aan het eind van de straat werd er olie en wierook gekocht. Tot overmaat van ramp begon het ook nog te regenen, dus toen we eindelijk bij de tempel aankwamen was iedereen zeiknat en uitgeput van het tegen de heuvel oplopen en rollen. Eenmaal schuilend onder een gebouwtje keken de jongens me met grote ogen en gniffelend aan want ik had mn slippers nog aan, dat kon echt niet #oepsie. Slippers aan, slippers uit, weer aan, toch weer uit.. ik wist niet zo goed waar ze nou wel en niet aan mochten, dus vanaf het eerste gebouwtje op blote voeten verder gelopen over alle met steentjes bedekte zandpaden. Voordat we echt op de plek waren waar de jongens wilden zijn, moesten we nog een paar paadjes omhoog. Dit was door de regen lekker glad en een heel gestoei om de rolstoelers omhoog te krijgen en vervolgens weer van een trapje af naar de place to be. Maar het is gelukt en hier konden de jongens hun rituelen uitvoeren. Ik kreeg zelf ook vanalles in mn handen gedrukt wat ik moest neerleggen of aansteken. De bloemen moest ik in een mandje leggen voor een buddha beeld, de wierook werd aangestoken en kon je in een bakje onder het beeld zetten en de olie moest je aansteken bij een ander beeld. Ik voelde hier zelf niets bij, maar ik vond het wel mooi om te zien hoe dit voor de jongens een manier is om hun God te eren. Na nog een gezamelijk moment van stilte was het tijd om weer te gaan. De volgende uitdaging was de terugweg, want dit betekende twee trappen af met alle jongens. Gelukkig hielpen een paar mensen een handje mee en zijn alle rolstoelers veilig beneden gekomen. Ik vond het echt een leuke ervaring om te zien hoe de jongens al deze rituelen uitvoerden. Eenmaal op Hellabeem gezellig met de jongens meegegeten. Deze keer lukte het me om bijna alle curry bij mn rijst op te eten, dus ik begin te wennen aan het pittige eten. Verder weer fijn gewerkt afgelopen week met de jongens over het onderwerp motivatie. Tijdens de groeps pmt hebben de jongens een filmpje gezien over de paralympics met de boodschap dat ze alles kunnen bereiken als ze hier maar hard genoeg voor werken en oneindig veel oefenen. Deze boodschap kwam volgens mij wel aan bij iedereen, want na het filmpje was iedereen er even stil van en kreeg ik zelfs van sommige jongens een hand met thankyou. Leuk om te zien hoe aandachtig ze zaten te kijken naar dit filmpje. Ik denk dat ze er zelf helemaal niet over nadenken dat ze echt iets kunnen bereiken in hun leven, dus het is goed om ze dit te laten inzien. Afgelopen vrijdagochtend had ik de wekker staan om 5:15, omdat dit weekend het uitstapje staat gepland naar de meiden die bij Home of hope stage lopen. De trein ging om 6:19, dus 's morgens om half 6 de tuktuk chauffeur uit z'n bed gebeld om op het station te komen. Op Hellabeem waren ze zo vroeg al aan het werk in de keuken, dus heeft de kok snel twee ei rotti's voor ons gemaakt die we lekker in de tuktuk konden opsmikkelen. De 2,5 uur durende treinreis ging eerst van Weligama naar Colombo fort. Hier aangekomen was een wachttijd van een uur en  drie kwartier voordat de trein richting Kandy vertrok. Net buiten het station stonden een heleboel locals om touristen te vangen. Ongeveer alle tuktuk chauffeurs spraken blanken aan om ze een citytour aan te smeren. Toen we deze gepasseerd waren liepen we over de stoep langs een man waarmee we aan de praat raakten. Hij vertelde over de stad en hij wilde een boeddhistische tempel laten zien. Hij wilde geen geld hebben want hij geloofde in Buddha en als je andere mensen helpt zullen zij jou ook helpen. Dus met hem in een tuktuk gestapt, langs 2 tempels gesjeesd, koffie gehaald, een persoonlijk tuktuk achterbank concert van de beste man zelf en hij had ons weer braaf op tijd bij het station afgeleverd. Toen begon zijn prachtige toneelstuk met de tuktuk chauffeur over hoeveel geld de chauffeur wou hebben en uiteindelijk heeft het ons 5000 roepies gekost. Super slimme actie van deze beste man en we zijn er echt volledig ingetrapt, niet zo slim dus. Weer wat geleerd voor de volgende keer. De trein naar Kandy was lekker luxe met airco, dus deze ongeveer 3,5 uur durende rit was prima vertoeven. Eenmaal in Kandy aangekomen de bus gepakt naar het dorpje Digana en vanaf hier een tuktuk naar het project Home of Hope. Hier gezellig bijgekletst met de andere meiden en een rondleiding gekregen over hun stageplek. Zij werken met kinderen met o.a autisme en syndroom van down, sommige van deze kinderen wonen ook op het terrein, dus het was erg leuk om daar rond te kijken. 's Avonds heerlijk pannekoeken opgesmikkeld en lekker op tijd naar bed. Want na in totaal iets van 8 uur reizen was ik wel helemaal kapot. De volgende dag zijn we met zn allen Kandy in gegaan. Het is echt super druk in deze stad, in het centrum staat ongeveer altijd file en er is zooo veel geluid. Moest ik wel even weer aan wennen pfoeeew. We hebben gewinkeld in de KCC, dat is het winkelcentrum van Kandy, lokale marktjes bezocht en lekker bij de burger king gegeten. 's Avonds zijn we naar de 'Tempel of the Tooth' geweest. Dit is de belangrijkste tempel voor Boeddhisten, omdat hier de tand van Buddha bewaard wordt. Er was ook een ceremonie in de tempel die we hebben bekeken. Hier was ik echter na 20 minuten wel zat van, want er werd op een vreselijk schel fluitje geblazen wat pijn deed aan mn oren en ook werd mn trommelvlies flink getrild door de harde trommels. De trommelaars stonden er ook bij met een gezichtsuitdrukking alsof ze elk moment in slaap konden vallen, dus dat vond ik niet zo'n heel succes. Het was wel leuk om even te zien, maar na 20 min zijn een paar van ons vast naar buiten gegaan om onze trommelvliezen te sparen. De volgende dag zijn we met z'n allen naar Millenium Elephant Foundation geweest. Dit is een 'park' met 9 olifanten die hier worden verzorgd door een persoonlijke verzorger. Hier hebben we een olifant gewassen en gevoerd. Je mocht er ook op rijden, maar dan reed je een rondje van 200 m en dan was het weer klaar. Dit leek ons allemaal niet heel erg geweldig, dus daarom hebben we dit niet gedaan. Het wassen was erg leuk om te doen, de olifant lag lekker te chillen in het water en we konden heel dichtbij komen en het grote beest van dichtbij bewonderen. Op de terugweg in de auto kwam het idee op om naar een spa te gaan voor een massage. Ik had dit nog nooit gedaan en het leek me wel eens leuk om te proberen, dus ik was wel in voor het idee. Zo gezegd zo gedaan, dus even later lag ik in zo'n klein hokje op de tafel met een Srilankaans vrouwtje die ging masseren. Het duurde in totaal een uur en het was heerlijk relaxed. Hierna weer verder in de auto naar onze verblijfplaats, 's avonds lekker gegeten en weer op tijd gaan slapen. De volgende dag hebben we de Royal Botanic Gardens bezocht in Kandy. Hier was het heerlijk rustig t.o.v. het drukke centrum van Kandy. Er waren allerlei soorten prachtige bloemen en planten en hier kon je lekker wandelen. Na het park zijn we naar een groot buddha standbeeld gewandeld. Deze staat op een hoog punt, dus eenmaal hier aangekomen had je uitzicht over de hele stad. Het was wel een beetje regenachtig, dus dat was jammer voor het uitzicht. Aan het eind van de middag zijn we naar een dansvoorstelling geweest in Kandy. Dit was super mooi en we hadden perfect zicht vanaf de eerste rij. 's Avonds gezellig een uurtje met Hannepan gebeld en daarna sliep ik alweer binnen 5 minuten.
Dinsdag 6 november, de dag dat Annelien langskomt hier in Sri Lanka!!!! Vanochtend hebben we de trein terug gepakt richting Colombo fort en op dit moment zit ik in deze trein. Om 14:05 kom ik aan op het station in Colombo en dan ga ik Annelien verassen door ineens voor haar neus te staan, want zij denkt dat ik haar pas in Weligama op ga halen, SUPRISEEE! Nog 3 uurtjes overleven in deze luidruchtige trein en dan zie ik haar weer 😃